Quranda axirət həyatının gerçək həyat olaraq bildirilməsi bütün insanların üzərində düşünüb nəsihət alması gərəkən mövzudur. Qurandakı bu ifadə dünyada gerçək bildiyimiz hər şeyin zənn ediləndən daha fərqli olduğunu ortaya qoyur. Yaşadığımız bu həyat insanların bir ömür ardınca qaçdığı dəyərlər, əldə etməyə çalışdığı bütün gözəlliklər axirətlə müqayisədə gerçək deyil, saxtasıdır. Yəni bu dünya Allah`ın rizasını axtarmayan insanlar üçün saxta mətalarla- saxta dostluq, sevgi və həvəslərlə və s. doludur. Möminlər isə dünyada cənnəti ummağın xoşbəxtliyini yaşayırlar və axirətdə də sevinc və xoşbəxtlik kimi duyğuların gerçəyi və azalmayanı ilə mükafatlandırılacaqlar. O halda, belə bir vəziyyət qarşısında insan özünə bu sualları verməlidir:

Əgər bu dünyada bütün yaşadıqlarım saxtadırsa və bunların gerçəkləri ilə yalnız axirətdə qarşılaşacağamsa, nə üçün keçici və aldadıcı olanlarla kifayətlənib sonsuz və gerçək olanları itirim? Nə üçün heç yox olmayan, əbədi olan gözəlliklər üçün cəhd etməyim?

İnsan səmimi şəkildə bu sualları özünə verib eyni səmimiyyətlə bunlara cavab verərsə, doğru olan üçün cəhd edər və dolayısilə, həm dünyada və həm də axirətdə xoşbəxt olar. Ağlından istifadə edən hər insan bu suallara, əlbəttə: “Bu dünyada ən əsas məqsədim Allah`ın rizasını qazanmaq və axirətdə sonsuzadək sürən gerçək həyatım üçün cəhd etmək olmalıdır”, -deyə cavab verər. Bu həqiqəti görən hər insan bir də Quranda bildirilən və elçinin qövmünə verdiyi sualı özünə verməlidir:

Mənə nə olub ki, məni yaradana və hüzuruna qaytarılacağınız (Allah`a) ibadət etməyim? (Yasin surəsi, 22)

İnsanlar axırda Allah`a dönəcəklər və axirətdə hər şeyin əslini görəcəklər. Buna görə də insan Quranda əsl həyat olduğu bildirilən axirəti səmimi şəkildə düşünməli, sonsuz rəhmət və lütfü ilə insanlara belə böyük nemət bəxş edən Rəbbimizə şükür edib Quran əxlaqını yaşamalıdır.