Münafiqlər güc və şərəfi küfrün yanında axtarırlar. Bütün güc və şərəfin sahibi Allahdır.

Küfrə heyranlıq duymaq Fironun dövründən bəri zəif imanlı insanların xüsusiyyətidir.

Münafiqlərin imkanları olsa hər cür alçaqlığı edərlər. Ancaq imkanları məhdud olduğu üçün çox şeyi edə bilmirlər.

Münafiqlər Peyğəmbərimizə (səv) çox paxıllıq edirdilər. Möminlər hər dəfə müvəffəqiyyət qazandıqda münafiqlər çox böyük əzab çəkirlər.

Münafiq saxtakardır, ürəyindəki tamam başqadır, ancaq Allahı şahid tutmaq istəyir. Əxlaqsızlığını İslama, Qurana uyğunlaşdırmağa çalışır.

Haqq davanın münafiqləri çox olur, münafiqlər küfrə xəbərçilik edirlər.

Münafiqlər möminlərə yaxşılıq toxunmasını istəməzlər. Buna görə şeytani yolla möminləri narahat etməyə çalışarlar.

Baxışları və ya acı dilləri ilə narahatlıq vermək münafiqlərin oyunlarındandır. Üzləri, səsləri, dilləri pisdir.

Münafiqlər kütdürlər. Hörmət, nəzakət bilməzlər. Peyğəmbərimizin (səv) dövründə onun sözünü kəsərək danışırdılar.

Münafiqlərin içindəki nifrət çox böyükdür. Peyğəmbərimizin (səv) yanında ikən “səni çox sevirik” deyirdilər, arxasınca çox çirkin sözlər danışırdılar.

Münafiqlər dünya həyatına aid mövzulardan ustalıqla bəhs edirlər. Allahdan və dindən danışmaqdan isə heç xoşları gəlmir.