Cahiliyyə cəmiyyətlərinin ən çox çəkindiyi mövzulardan biri səhv etməkdir. Çünki səhv edən adam cəmiyyətin gözündən düşür və ümumiyyətlə, qınaq mövzusu olur. Yaxud da önəm verdiyi bəzi fürsətləri qaçırır. Buna görə, cahiliyyə fərdləri arasında səhv etmək, adətən, qorxulu yuxuya çevrilmişdir.

Halbuki Quran əxlaqında vəziyyət çox fərqlidir. İman edənlər heç kimi xətalarından ötrü dəyərləndirmirlər. Səhv edənin bir insan olduğunu, xətaya meyilli olduğunu bilir, ona qarşı şəfqət və mərhəmət duyurlar.

Bununla yanaşı, mömin xəta etdikdə səmimi şəkildə düşünüb yanlış etdiyini başa düşür; Allah qorxusu və vicdanı onu tez hərəkətə keçirər. Xətasını düzəltmək üçün çalışar. Sonsuz mərhəmət sahibi olan Allah`a dua edər və bağışlanma diləyər.

Möminin xəta etdikdə peşman olması yenə özünə xeyirlidir. Çünki bu, cahiliyyənin yaşadığı sıxıntılı peşmanlıq deyil. Yenə eyni səhvi etməmək üçün bir qərardan ibarətdir. Bu vəziyyətdə möminin itaətkar davranışı, təvəkkülü və bütün hadisələrin qədərində olduğunu bilərək hərəkət etməsi çox əhəmiyyətlidir. Beləcə, Allah`a olan yaxınlığı daha da artar.