Cahil cəmiyyətdəki qoca insanların cəlbedici xüsusiyyətlərindən biri də var. Sözə baxmırlar. Mövzu nə olursa olsun, həmişə öz bildiklərini etmək istəyirlər. Başqa insanların sözlərinə əsla etibar etmirlər, deyilən sözlərdən də fərqli mənalar çıxartmağa çalışırlar. Məsələn, xəstə olduqlarına görə bəzi yeməkləri yeməmələrini söylədikdə yalan danışdıqlarına inanırlar. 
 
Buna görə də, edilən tövsiyələrə qulaq asmırlar, hətta bəzi yeməkləri onlara qıymadıqlarını düşünürlər.
 
Onların xasiyyətləri bütün bunlarla da məhdudlaşmır və bəzən özləri üçün xeyli təhlükəli qərarlar qəbul edirlər. Məsələn, xəstəliklərini özləri həkimə getmədən müalicə etmək istəyir, ya da həkimin verdiyi dərmanları istifadə etməyi rədd edirlər, bunun əvəzinə bildikləri köhnə bir dərman və ya bitki qarışığından istifadə etməyə çalışırlar. Ağıllarına və təcrübələrinə çox inanırlar, gənclərin isə heç bir şey bilmədiklərini düşünürlər.