Dün­ya şöh­rət­li fi­zio­loq An­dro Si­no­vai­vi 1925-ci il­dən 1946-cı ilə qə­dər Şi­mal Qərb Uni­ver­si­te­ti­nin fi­zio­lo­gi­ya və farmakologiya bö­lüm­lə­ri­nin rəh­bə­ri olub. O, 1946-1953-cü il­lər­də pro­fes­sor ola-ola Ce­nev­rə Uni­ver­si­te­ti­nin tibb fa­kül­tə­si­nin de­ka­nı iş­lə­yib, son­ra Çi­ka­qo Uni­ver­si­te­tin­də fi­zio­lo­gi­ya pro­fes­so­ru olub. An­dro Si­no­vai­vi "Bü­tün var­lı­ğın Ya­ra­da­nı var­mı" sua­lı­na be­lə ca­vab ve­rib: "Bə­li, mən Onun var­lı­ğı­na ina­nı­ram!"
Bun­dan əla­və, An­dro Si­no­vai­vi de­yir:
"Mən Allah­`ın var­lı­ğı­na öz möv­cud­lu­ğu­ma, əlim­lə də­yə­cə­yim əş­ya­nın re­al­lı­ğı­na inan­dı­ğım ki­mi ina­nı­ram. Şüb­hə­siz ki, mə­nim Rəb­bi­mi­zə eti­qa­dım ya­ra­dı­lan dün­ya haq­da dü­şün­mə­yin və on­da mə­na tap­ma­ğın yük­sək və ye­ga­nə yo­lu­dur. Ya­ra­da­nın var­lı­ğı­na əmin­lik in­san ad­la­nan can­lı­ya "in­san yal­nız mad­də və ener­ji lax­ta­sı­dır" ide­ya­sın­dan xey­li ar­tıq mə­na ve­rir. Allah­`a inam sev­gi haq­da ən yük­sək və in­sa­ni fi­kir­lə­rin mən­bə­yi­dir".